Andai kau tahu,
Mengapa aku harus begini,
Menghitung waktu dan hari,
Menangis dan terus bersedih,
Terkadang diri merintih,
Mengenangkan sesuatu yang bukan dipinta berlaku...
Andai kau tahu,
Hati ini sering terkilan,
Walaupun sering kupujuk pujuk,
Agar ia tidak bernanah busuk,
Biarlah ku pendam segala rajuk...
Andai kau tahu,
Betapa aku mengharap,
Harapan yang tak pernah gelap,
Bakal berlaku dalam hidupku di saat itu,
Adakah aku bakal bertemu,
Impian dan harapan yang satu...
Andai kau tahu,
Luluh dan tangis mata ini,
Bagai sirnanya apa yang kucari,
Bagai ku lepaskan apa yang ku dakap,
Pada lafaz yang diungkap...
Andai kau tahu,
Di kamar hati masih menyimpan harapan,
Mungkin juga dimakbulkan,
Mungkin juga kekal tersimpan,
Segala penantian,
Yang tiada akhiran...
Mengapa aku harus begini,
Menghitung waktu dan hari,
Menangis dan terus bersedih,
Terkadang diri merintih,
Mengenangkan sesuatu yang bukan dipinta berlaku...
Andai kau tahu,
Hati ini sering terkilan,
Walaupun sering kupujuk pujuk,
Agar ia tidak bernanah busuk,
Biarlah ku pendam segala rajuk...
Andai kau tahu,
Betapa aku mengharap,
Harapan yang tak pernah gelap,
Bakal berlaku dalam hidupku di saat itu,
Adakah aku bakal bertemu,
Impian dan harapan yang satu...
Andai kau tahu,
Luluh dan tangis mata ini,
Bagai sirnanya apa yang kucari,
Bagai ku lepaskan apa yang ku dakap,
Pada lafaz yang diungkap...
Andai kau tahu,
Di kamar hati masih menyimpan harapan,
Mungkin juga dimakbulkan,
Mungkin juga kekal tersimpan,
Segala penantian,
Yang tiada akhiran...
"Lidah boleh menipu, tapi hati tidak sekali-kali boleh menipu"
0 comments:
Post a Comment